Wspomnienie...
Rok temu pożegnaliśmy naszego kolegę, profesora… Andrzeja.
Mimo upływu czasu pamiętamy…
Podczas rozmów na przerwach przywołujemy Jego żarty, w trakcie lekcji komentujemy słowa, które stały się szkolnymi sentencjami i na stałe weszły do języka nauczycieli i uczniów. Odwołujemy się do Jego mądrych refleksji i trafnych komentarzy rzeczywistości. Powtarzamy literackie frazy, będące wyróżnikiem zaczepnych wypowiedzi Andrzeja. Przeglądamy Jego książki, czytamy wiersze…
O naszej pamięci świadczą liczne komentarze uczniów, zamieszczane na szkolnych portalach społecznościowych oraz wspomnienia przyjaciół „poety i sztukmistrza z Biecza” zawarte w akademickich publikacjach. Dowodem pamięci jest również film Jestem bieckim szowinistą, będący żywym portretem Andrzeja.